مبنای حقوقی دادخواست الزام به رفع مزاحمت
در دعوای رفع مزاحمت از ملک ، متصرف ملک درخواست جلوگیری از مزاحمت شخصی را مطرح کند، بدون اینکه ملک را از تصرف متصرف خارج کرده باشد،نسبت به تصرفات او مزاحمت ایجاد کرده است.
سه رکن اساسی دعوای مزاحمت :
۱:تصرف سابق خواهان بدون مزاحمت
۲:مزاحمت فعلی خوانده بدون رضایت خواهان
۳:غیر قانونی بودن مزاحمت خوانده
طرفین دعوی :
خواهان : کسی که نسبت به تصرفات او مزاحمت ایجاد شده
خوانده : مزاحم ملک
مرجع صالح :
مرجع صالح به رسیدگی به این دعوی ، دادگاه محل وقوع ملک است.
نحوه ی اجرای رأی الزام به رفع مزاحمت :
اجرای رأی بلافاصله بعد از قطعیت رأی و تجدید نظر خواهی خوانده در آن تاثیری ندارد.
برخی نکات کلیدی مرتبط با دعوی
۱: صرفا اثبات تصرف خواهان کافی است و نیازی به مالکیت نیست.
۲: بر خلاف تصرف عدوانی در این دعوا خواهان فقط نسبت به مزاحمت طرف مقابل معترض است.
۳: مزاحمت نسبت به ملک ، ممکن است واجد وصف کیفری نیز باشد.
مستندات قانونی
ماده ی ۱۳۲ قانون مدنی : کسی نمی تواند در ملک خود تصرفی کند که مستلزم تضرر همسایه شود . مگر تصرفی که به قدرمتعارف و برای رفع حاجت یا رفع ضرر از خود باشد .
ماده ۱۳۳ قانون مدنی : کسی نمی توانداز دیوار خانه خود به خانه ی همسایه در باز کند . اگر چه دیوار، ملک مختصی او باشد . لیکن می توانداز دیوار مختصی خود ، روزنه یا شبکه بازکند و همسایه حق منع او را ندارد ، ولی همسایه هم می تواند ، جلوی روزنه و شبکه دیوار بکشد یا پرده بیاویزد که مانع رویت شود .
و ماده ی ۱۶۰،۱۶۱،۱۶۲،۱۶۶،۱۶۷،۱۶۸،۱۶۹،۱۷۰،۱۷۲،۱۷۳،۱۷۴،۱۷۵،۱۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی
برگرفته از کتاب :
راهنمای تحلیلی کاربردی دعاوی ملکی
نوشته حسین اقدامی وکیل و مشاور حقوقی متخصص در زمینه حقوق املاک و مستغلات
